Καλώς ήρθατε στο Παναιτώλιο!!!!!!!

Φωτο αρχείου 

Καλώς ήρθατε στο Παναιτώλιο!!!

Σκεφτήκαμε αυτή την φορά να κάνουμε μια παρουσίαση με λίγο σαρκαστικό λόγο!!!

Έτσι μεταξύ σοβαρού και αστείου ίσως
ταρακουνηθούν κάποιοι και αλλάξει κάτι στο μεγαλύτερο χωριό της Τριχωνίδας.

Ας ξεκινήσει λοιπόν το  ταξίδι μας!!!

Ας υποθέσουμε ότι είμαστε επισκέπτες και ερχόμαστε για πρώτη φορά στο Παναιτώλιο απο την διασταύρωση της Ερμίτσας.

Δεξιά και αριστερά στον δρόμο θα δούμε κάποιες επιγραφές που αν δεν ηταν καμένες εδω και πολύ καιρό απο τον ήλιο θα μας πληροφορούσαν για την χλωρίδα και πανίδα της Τριχωνίδας.

Στο αριστερό μέρος του δρόμου θα δούμε έναν τεράστιο λάκο που μεχρι πριν δυο μήνες ήταν το καλύτερο συντριβάνι στην ευρύτερη περιοχή αλλά ο Δήμος Αγρινίου το αποσυναρμολόγησε για συντήρηση, όπως είπε, αλλά ακόμη να το φτιάξει παρά την υπόσχεση του Δημάρχου.

Προχωρώντας πάνω στην στροφή δίνουμε μεγάλη προσοχή γιατί μια τεράστια λακκούβα στον δρόμο εδω και καιρό δεν την κλείνει ο Δήμος Αγρινίου γιατί όπως λέει ειναι αρμοδιότητα της Περιφέρειας η συντήρηση του κεντρικού δρόμου και η Περιφέρεια έχει να επισκευτεί το χωριό απο τις εκλογές.

Συνεχίζοντας δεν κατεβαίνουμε απο το αυτοκίνητο γιατί στα πεζοδρόμια έχουν παρκαρισμένα αυτοκίνητα και δεν μπορούμε να περπατήσουμε.

Κι αν δεν έχει αυτοκίνητα κάποιο πεζοδρόμιο, μπορεί κάποιο σούπερ μάρκετ να έχει φτιάξει ακόμη και φράχτη  πάνω σ'αυτο εντελώς αυθαίρετα.

Φτάνοντας στην πλατεία της Μάνας ούτε εκεί δεν κατεβαίνουμε απο το αυτοκίνητο γιατί τα παγκάκια ειναι χαλασμένα και η παιδική χαρά στο βόρειο μέρος της πλατείας κατεστραμμένη.

Εμείς όμως δεν πτοούμαστε και συνεχίζουμε στην δεύτερη πλατεια του χωριού, την Πλατεία Ομονοίας.

Εκεί αν είμαστε τυχεροί και έχουν φως οι κολώνες μπορούμε να κάτσουμε. Όχι για πολύ όμως γιατί κάποιοι ρίχνουν τους βόθρους τους στα φρεάτια που μαζεύουν τα νερά της βροχής και η μυρωδιά δεν ειναι και η πιο ευχάριστη.

Αλλά εμείς συνεχίζουμε το δρόμο μας προς το νεκροταφείο, αφού έχουμε πάρει πρώτα μαζί μας παπούτσια ορηβατικά, γιατί κάποιος έχτισε ενα μνήμα στη μέση στον διάδρομο και πρέπει να σκαρφαλωσουμε πάνω απο αυτόν για να περάσουμε μιας και τόσον καιρό τωρα αν και παράνομα χτίστηκε ο Δημος Αγρινίου ακόμη να τον γκρεμίσει.

Τελευταίος μας σταθμός τα Αμπάρια Τριχωνίδας στο τέλος του χωριού.

(Προσοχή με τα τσιγάρα γιατί τα χόρτα ειναι προστατευόμενο είδος και δεν τα κόβει κανείς)

Εκεί λοιπόν στα Αμπάρια είναι το Κέντρο Περιβάλλοντος Τριχωνίδας αλλά είναι κλειδωμένο και δεν θα ενημερωθούμε για την Τριχωνίδα.

Συνεχίζουμε και βλέπουμε μια παιδική χαρά αλλά οι κούνιες λείπουν γιατί πριν καιρό κάποιος τις έκλεψε κι απο τότε δεν τις έφτιαξε η υπηρεσία του Δήμου με το σκεπτικό ότι θα τις ξανά κλέψουν.

Κι όλα αυτά στο μεγαλύτερο χωριό της Τριχωνίδας.