Τραπεζιώτης: Ο Δήμος Αγρινίου...ουραγός στις εξελίξεις

ΔΉΜΟΣ ΑΓΡΙΝΊΟΥ: ΟΥΡΑΓΌΣ ΣΤΙΣ ΕΞΕΛΊΞΕΙΣ

Ή

Η ΕΠΑΝΑΦΟΜΟΊΩΣΗ  ΤΗΣ ΒΙΩΣΙΜΌΤΗΤΑΣ ΣΕ ΈΝΑ ΠΕΡΙΒΆΛΛΟΝ ΑΝΑΊΔΕΙΑΣ, ΆΓΝΟΙΑΣ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΠΟΛΙΤΙΚΉΣ.

______________________________________________

Τώρα που κόπασαν οι πανηγυρισμοί και οι αναφορές για τη συμμετοχή του Δήμου Αγρινίου στην Έκθεση «ΝΟΣΤΟΣ 2016», με τη σειρά μας επισημαίνουμε και διευκρινίζουμε τα κάτωθι:

Κατ’ αρχήν να επισημάνουμε ότι ο Δήμος Αγρινίου, ο

μεγαλύτερος σε έκταση και πληθυσμό Δήμος της  Αιτωλοακαρνανίας, ενώ θα έπρεπε να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, τουλάχιστον στο επίπεδο της Π.Ε. Αιτ/νίας, για την προβολή και αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της  ώστε να πάψει η περιοχή μας να είναι περίκλειστη και απομονωμένη και να δημιουργήσει έτσι επισκεψιμότητα και προϋποθέσεις ανάπτυξης    για την ενίσχυση και ενδυνάμωση της τοπικής οικονομίας, σέρνεται κυριολεκτικά πίσω από δράσεις και πρωτοβουλίες που αναπτύσσουν άλλοι μικρότεροι Δήμοι.   

Συγκεκριμένα: Ο Δήμος Αγρινίου δεν μπόρεσε να συνεχίσει μια πρωτοβουλία του πρώην Δήμου Θεστιέωνπου ξεκίνησε το 1ο  Φεστιβάλ τοπικών βιολογικών και ποιοτικών προϊόντων, με επιτυχία και παρουσία πλήθος παραγωγών και επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα το Φεστιβάλ αυτό να θεσμοθετηθεί από τον Δήμο Μεσολογγίου και ο Δήμος Αγρινίου να συμμετέχει σ’ αυτό ως φτωχός συγγενής με ένα απόλυτα υποβαθμισμένο περίπτερο.  

Ενώ η περιοχή του νέου διευρυμένου Δήμου Αγρινίουδιαθέτει όλα τα φυσικά δεδομένα και προσόντα (πέντε λίμνες, δύο ποτάμια, ορεινούς όγκους, περιοχές στο Δίκτυο NATURA 2000) για την ανάπτυξη εναλλακτικού τουρισμού (οικοτουρισμού), την πρωτοβουλία για την πρώτη Έκθεση Οικοτουρισμού στην Αιτωλοακαρνανία ανέλαβε   ο Δήμος Ναυπακτίας   με τον Δήμο Αγρινίου να συμμετέχει στην Έκθεση αυτή με ένα τρόπο που μας προσβάλει όλους. 

Η παρουσίαση  που έκανε ο  Δήμος Αγρινίου στην Έκθεση «ΝΟΣΤΟΣ 2016» για τον  οικοτουρισμό, που πραγματοποιήθηκε στη Ναύπακτο, δεν ήταν μόνο πρόχειρη, χωρίς ταυτότητα και στοχοθεσία αλλά ήταν ουσιαστικά  το αποτέλεσμα της ολοσχερούς άγνοιας για ένα αντικείμενο που αποτελεί terra incognita (τόπο άγνωστο) για το αξιότιμο επιτελείο της σημερινής Δημοτικής Αρχής. Όχι μόνο δεν προέβαλαν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής μας, αφού το video στο περίπτερο του Δήμου Αγρινίου κατά τρόπο απαράδεκτο περιείχε εικόνες από άλλες περιοχές (Έδεσσα, Χαλκιδική) αλλά αντίθετα την υποβάθμισαν, τη δυσφήμισαν και ουσιαστικά την κατηγορούν γιατί δεν προσομοιάζει λίγο με Μύκονο …με μια πινελιά Πηλίου και ανταύγειες λίμνης Κωνσταντίας στις βόρειες Άλπεις!!

Πως είναι δυνατόν να ισχυρίζεται η σημερινή Δημοτική Αρχή  ότι θέλει να προωθήσει τη βιώσιμη ανάπτυξη μέσα από τον εναλλακτικό τουρισμό και συγχρόνως να αδιαφορεί πλήρως για την εικόνα που παρουσιάζει ο Δήμος σε ευαίσθητα τοπόσημα και κρίσιμα σημεία από τα οποία ξεκινά η προσέγγιση στους χώρους των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της περιοχής στόχου για να  γίνει η οικοτουριστική προβολή;

Παραδείγματα: Παναιτώλιο, πύλη εισόδου προς την Τριχωνίδα. Θα έπρεπε το σημείο αυτό να αποτελεί στολίδι για το Δήμο, ένα σημείο που προσελκύει την προσοχή του επισκέπτη και τον παροτρύνει να εισχωρήσει, να θέλει να ανακαλύψει αυτήν τη μοναδική λίμνη και αυτό το μοναδικό περιβάλλον. Σημειωτέον ο κόμβος  αυτός ήταν κάποτε περιποιημένος και ελκυστικός  με πινακίδα –μήνυμα εισόδουστη λίμνη Τριχωνίδα, για τους διερχόμενους επί της Εθνικής Οδού, ότι αποτελεί τη μεγαλύτερη λίμνη της Ελλάδας και περιοχή NATURA και με κάρτες-φωτό για την χλωρίδα και πανίδα της περιοχής και πολύχρωμο σιντριβάνι. 

Σήμερα η είσοδος θυμίζει εγκαταλελειμμένη περιοχή κακόφημων προαστίων, με καμένες πινακίδες, σπασμένα παγκάκια, σκουπίδια και βρομιά!! 

Το ίδιο, ίσως και χειρότερο συμβαίνει στην είσοδο προς τη νότια πλευρά της λίμνης Τριχωνίδας στην περιοχή Συκιά.

Περιοχή Αμπάρια, πρώτη κάθετη πρόσβαση προς τη λίμνη,  το Κέντρο Περιβάλλοντος Τριχωνίδας, έργο πνοής για την περιοχή το οποίο έχει δεχθεί από την ίδρυσή του μέχρι το αδικαιολόγητο κλείσιμό του πάνω από 30.000 επισκέπτες και έχει προβάλει όσο κανένας άλλος φορέας τον οικοτουρισμό στην περιοχή μαςΡΗΜΆΖΕΙ.  Σκουπίδια στην παραλία, εγκαταστάσεις που έγιναν με χρήματα των φορολογουμένων καταστρέφονται και σαπίζουν, παιδική χαρά διαλυμένη γεμάτη σκουπίδια, πλωτή εξέδρα  λεηλατημένη,ποδηλατόδρομος που ξεκίνησε και ξεχάστηκε, καμία προσπάθεια συντήρησης και αναβάθμισης μιας τόσο όμορφης περιοχής που ακόμα και σε αυτά τα χάλια αποτελεί πόλο έλξης για τους επισκέπτες. 

Θυρόφραγμα και τάφρος σύνδεσης με τη Λυσιμαχία, κατάσταση απελπιστική σε μια περιοχή που ενώνει τις δύο «Αδερφάδες λίμνες»….

Αρχαίο Αγρίνιο (Μεγάλη Χώρα-Διαμαντέϊκα), τα ερείπια της αρχαίας πόλης σκορπισμένα στον κάμπο χωρίς καμία πρωτοβουλία από το Δήμο Αγρινίου για την προβολή τους και χωρίς καμία επιγραφή με αποτέλεσμα οποιοσδήποτε επιθυμεί να επισκεφθεί το χώρο   να μην μπορεί να φτάσει εκεί!

Ναός Στρατίου Διός, περιοχή Στράτου, πρόσβαση…. το λιγότερο που μπορεί να πει κανείς ΑΚΑΤΆΛΛΗΛΗ. 

Λίμνη Στράτου, χώρος πρόσφορος για την ανάπτυξη δράσεων που εντάσσονται στην έννοια του εναλλακτικού τουρισμού. Το Εθνικό Κέντρο Θαλάσσιου Σκι με εγκαταστάσεις που δημιουργήθηκαν εκεί στη δεκαετία του 1990   εγκαταλελειμμένο παρουσιάζει σήμερα μια τραγική εικόνα!

Ας μην πάμε όμως πιο μακριά στον διευρυμένο Δήμο Αγρινίου.

Θα πρέπει ωστόσο να τονίσουμε ότι καμία πρωτοβουλία από τη σημερινή Δημοτική Αρχή δεν υπάρχει για την ανάπτυξη των ειδικών μορφών του οικοτουρισμού όπως ο εκπαιδευτικός τουρισμός, η φυσιολατρική περιήγηση και η ενεργητική υπαίθρια αναψυχή, καθότι η περιοχή μας παρέχει τη δυνατότητα επιλογής ποικίλων διαδρομών και ρυθμών περιήγησης, με διαδρομές ορειβατικών μονοπατιών, διαδρομές μέσα στη λίμνη, κολύμβησης, κανοέ-καγιάκ, ποδηλασίας, ιππικού τουρισμού, αλεξίπτωτου πλαγιάς, παρατήρησης πουλιών (birds watching), παρατήρησης πανίδας, δημιουργίαςβοτανικών πάρκων κ.α.

Να σημειωθεί ότι ο Οικοτουρισμός είναι μια κατηγορία εναλλακτικού τουρισμού, ήπιας μορφής, που βασίζεται στις αρχές της προστασίας, της διατήρησης και ανάδειξης του φυσικού περιβάλλοντος, καθώς και τις πολιτιστικής κληρονομιάς ενός τόπου. Στη μορφή αυτή τουρισμού κυριαρχεί η περιβαλλοντική συνείδηση, έχει οικολογικό χαρακτήρα και απέχει πολύ από αυτό που χαρακτηρίζουμε «μαζικό τουρισμό». Αναδεικνύει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα μιας περιοχής τα οποία επιδιώκει να προστατέψει συγχρόνως. Τα οφέλη που μπορεί να προσφέρει στο ντόπιο πληθυσμό είναι μεγάλα και σημαντικά. Δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μια ψυχαγωγία αυθεντική και δυσεύρετη  πλέον, κυρίως για τους κατοίκους των αστικών κέντρων. Ο επισκέπτης που μετέχει στον οικοτουρισμό δεν είναι ένας απλός παρατηρητής, εντάσσεται και συμμετέχει στα δρώμενα, συνδιαλέγεται  με το χώρο που επισκέπτεται, νοιώθει ενεργό άτομο και συνάμα απολαμβάνει μοναδικές στιγμές και εμπειρίες.  Μέσα από τον οικοτουρισμόπροσφέρονται δε πολλές ευκαιρίες επιχειρηματικότητας με θετικά αποτελέσματα για την τοπική οικονομία και κυρίως για τον πρωτογενή τομέα.

Οι αρμόδιοι λοιπόν του Δήμου Αγρινίου  έχουν λάθος εικόνα αν νομίζουν πως ο οικοτουρισμός εξαντλείται στα «extreme sports» και πως ο οικοτουρίστας θέλει υποδομές τύπου Luxury Hotels για να επισκεφθεί έναν τόπο τόσο ευλογημένο όσο η Αιτωλοακαρνανία.