Το ιστορικό "Κυπαρίσσι του Πατρο-Κοσμά" - Δέος και συγκίνηση κάτω απ'τον πράσινο υπεραιωνόβιο γίγαντα των Αγράφων

Συγκίνηση, κατάνυξη και δέος πλημμύρισαν του παρευρισκόμενους στην πολύ ενδιαφέρουσα ημερίδα που τελέστηκε το Σάββατο στο ιστορικό και φυσικό μνημείο της Δυτικής Ευρυτανίας ,το “Κυπαρίσσι της Πρασιάς”, τον πράσινο υπεραιωνόβιο γίγαντα των Αγράφων.

Στην εκδήλωση που ήταν αφιερωμένη στους "Αγίους των Αγράφων", έλαβε χώρα στο όμορφο χωριό

της Πρασιάς, όπου για πρώτη φορά υπήρξε υπαίθρια λειτουργία παρουσία του Μητροπολίτη Καρπενησίου κ.Γεώργιο.

Πλήθος πιστών κάτω απο το ιστορικό Κυπαρίσσι που προφήτευσε  ο Πατρο- Κοσμάς ο Αιτωλός  το 1770 την απελευθέρωση  της Ελλάδας από τον τουρκικό  ζυγό, προσκύνησαν τμήματα των ιερών λειψάνων του Αγίου και άκουσαν κηρύγματά του .
Ακολούθησε ομιλία από τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη για την ζωή του Αγίου αλλά και ομιλίες για τους  Αγίους των Αγράφων  και  την συνεισφορά  τους στην απελευθέρωση  του Έθνους.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία πλήθος πιστών,ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Καρπενησίου κκ. Γεώργιος, δεκάδες ιερείς,η Βουλευτής Ευρυτανίας κ. Οικονόμου ,ο δήμαρχος Αγράφων κ.Καρδαμπίκης, κ. Αντιδήμαρχοι και Δημοτικοί-τοπικοί  σύμβουλοι

H προφητεία του Πατρο-Κοσμά
Σύμφωνα με την ιστορία ο Κοσμάς ο Αιτωλός, άμα τελείωσε το κήρυγμά του απάνω στο πλάτωμα, μπροστά απ’ το μοναστήρι του Αϊ –Λια, κίνησε να πάει στο χωριό. Βλέπετε, ήθελε και το δικό του το ντελικάτο το κορμί λίγο ξαπόστιο, λιγάκι νερό και μια μπουκιά φαΐ. Μαζί του κίνησε και το πλήθος, που, κατά πως λένε, ξεπέρναγε τις δυο χιλιάδες (2.000) κόσμο…!

Τραβούσαν όλοι μαζί για το χωριό. Σε λίγο, μπροστά τους, απάνω από τα σπίτια, πρόβαλε επιβλητικό και πανώριο ένα κυπαρίσσι. Ένα κυπαρίσσι που πριν από πολλά χρόνια κάποια χέρια το ’φεραν από της Παναγιάς την Πόλη, από τη Βασιλεύουσα, και το φύτεψαν εδώ. Το φύτεψαν σε τούτα τα απόμερα τα μέρη, μακριά απ’ τον Τούρκο και μέσα στης Ρωμιοσύνης την καρδιά. Όταν έφτασαν σιμά του, σταμάτησαν και ορισμένοι ρώτησαν τον Άγιο: «Παππούλη, πότε θα ’ρθει το ποθούμενο;»
-Το βλέπετε αυτό το κυπαρίσσι; Τους ρώτησε.
-Ναι, παππούλη… Το βλέπουμε…
-Αν το κυπαρίσσι που βλέπετε ξεραθεί απ’ την κορυφή, η Ελλάδα μας θα λευτερωθεί. Αν ξεραθεί απ’ τον πάτο, τότε, δυστυχώς, θα μείνει σκλάβα. Δε θα λευτερωθεί.
Κατ’ άλλους, τους είπε: «Κοιτάξτε αυτό το κυπαρίσσι καλά… Έχει τρεις κορφές… Αν ιδείτε και ξεραθεί η μια του η κορφή, θα ελευθερωθείτε. Οι άλλες οι δυο κορφές του δε θα ξεραθούν, γιατί δε θα λευτερωθεί ολόκληρη η Ελλάδα». Πέρασαν τα χρόνια και ζύγωσε του ξεσηκωμού η μέρα. Πράγματι, στην ανατολή του ’21, το κυπαρίσσι, ξεράθηκε κατάκορφα!

Κυπαρίσσι 1500 χρονών-Πρώτο σε μέγεθος στην Ελλάδα, από τα πρώτα στα Βαλκάνια

Της Ζελενίτσας το κυπαρίσσι, είναι, και στις μέρες μας, στη ζωή! Οι διαστάσεις του, χωρίς υπερβολή, είναι τεράστιες. Η διάμετρός του αγγίζει τα δύο μέτρα (1,94 μέτρα), δεν το αγκαλιάζουν τρεις ψηλοί άνδρες, αφού η περίμετρός του ξεπερνάει τα έξι μέτρα (6,08 μέτρα), το ύψος του είναι πολλές δεκάδες μέτρα και η φήμη του ξεπέρασε της Ζελενίτσας και της Ευρυτανίας μας τα όρια τα στενά! Για το κυπαρίσσι της Ζελενίτσας λέγονται πολλά.

Απάνω του, πλάστηκαν ιστορίες τέτοιες που άντεξαν στο χρόνο. Η μια γενιά τις φέρνει και η άλλη τις πηγαίνει. Μέσα στα δασιά κλαριά του κρύφτηκαν, ζητώντας προστασία, καλοί και κακοί, νοικοκυραίοι και φτωχοί, σκλάβοι και κατακτητές, κλέφτες και αρματολοί (κάποια φορά σαράντα όλοι μαζί)…! Κι αυτό –αγέρωχο, είναι στην άκρη του χωριού και χαίρεται τη ζωή. Τη χαίρεται και την απολαμβάνει περισσότερο από 1.500 χρόνια! Υπολογίζεται, ότι κουβαλάει στην «πλάτη» του τόσα χρόνια, γιατί το φύτεμά του χάνεται στο διάβα των καιρών, οι ρίζες του στα βάθη της γης, ενώ οι κορφές του αγγίζουν τα σύννεφα».

 

 

 

KI.ΠΟ.Π.Ε