Του Δημήτρη Τραπεζιώτη
Είναι κοινή διαπίστωση, κοινή παραδοχή ότι ένα από τα μεγάλα προβλήματα του Δήμου Αγρινίου είναι ότι έχει ένα τεράστιο έλλειμμα πρασίνου και ανοιχτών κοινοχρήστων χώρων και είναι γνωστό επίσης ότι έχει χαρακτηριστεί σε σχετική μελέτη του Πανεπιστημίου Πατρών «θερμική νησίδα» καθότι είναι μια πόλη που δεν αναπνέει και κατά τους θερινούς μήνες μετατρέπεται σε
θερμοκήπιο, φλέγεται και οι κάτοικοι δραπετεύουν όπως μπορούν. Παρά ταύτα και ενώ βρισκόμαστε σε συνθήκες κλιματικής κατάρρευσης η σημερινή Δημοτική Αρχή, σε μια πόλη αποπνιγμένη στα τσιμέντα και την άσφαλτο, σε μια πόλη που διψά για νερό και πράσινο, συνεχίζει να σφραγίζει το έδαφος ανακατασκευάζοντας την άσφαλτο και όπου υπάρχει κενό με τσιμέντο και πλάκες.Η κλιματική, όσο και η υγειονομική κρίση, έχουν αναδείξει την αναγκαιότητα ανθεκτικών Δήμων. Συνεπώς πρέπει να προωθήσουμε καινοτόμες λύσεις, που θα ενσωματώνουν την περιβαλλοντική διάσταση, ώστε να διασφαλιστεί ότι η πόλη του Αγρινίου και οι Κοινότητές μας θα είναι όλο και λιγότερο ευάλωτες στις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης (Διακήρυξη της Βαλένθια).
Οι έξυπνες πόλεις του μέλλοντός μας δεν μπορεί παρά να είναι, βιώσιμες, δηλαδή με περισσότερο πράσινο, κυκλικές και πάνω απ’ όλα ανθρώπινες και ανθεκτικές.
ΓΙΑ ένα ΔΟΣΕΡΟ ΚΑΙ ΠΡΑΣΙΝΟ ΑΓΡΙΝΙΟ ΛΟΙΠΟΝ προτείνουμε:
1. Η ΠΑΛΗ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΤΑΜΟ ΑΧΕΛΩΟ ΣΕ ΓΛΥΠΤΟ (ΕΝΑ ΣΥΝΤΡΙΒΑΝΙ ΤΟΠΟΣΗΜΟ)
Η παράσταση που απεικονίζει την πάλη του Ηρακλή με τον ποταμό Αχελώο, το σύμβολο του Δήμου Αγρινίου, που έχει αποτυπωθεί στο Κέντρο της κεντρικής πλατείας του Αγρινίου, θα μπορούσε να ανυψωθεί ως γλυπτό αντί να κείτεται ισοπεδωμένο επί του εδάφους και να «ποδοπατείται» από τους διερχόμενους πολίτες χωρίς να γίνεται αντιληπτή η παράσταση που θέλει να μεταδώσει τον μύθο αλλά και τη συμβολική αξία αυτής της πάλης.
Ως γλυπτό λοιπόν αυτή η παράσταση, όπως είναι για παράδειγμα στο Μουσείο του Λούβρου, θα μπορούσε να είναι ένα εντυπωσιακό σιντριβάνι – τοπόσημο αν από τη γενειοφόρο κεφαλή του θεού Αχελώου έτρεχαν νερά, τα οποία στη βάση του γλυπτού θα σχημάτιζαν λίμνη και από εκεί με ειδικό σχεδιασμό και κανάλια με διαφανή σκέπαστρο τα νερά αυτά διέσχιζαν τους τρεις συγκλίνοντες δρόμους (Πάνου Σούλου, Χ. Τρικούπη και Αναστασιάδη - Βότση) μέχρι το όριο των πεζοδρόμων, κατά μήκος των οποίων θα μπορούσαν παράλληλα να τοποθετηθούν κρήνες και με κατάλληλη τεχνική να ακούγεται ο ήχος της ροής του νερού από τα κανάλια και να αναδύεται επίσης ένα κύμα δροσιάς στο περιβάλλον. Οι ροές του νερού μέσω των καναλιών αυτών θα καταλήγουν στην πλατεία Παναγοπούλου, θα συνδέονται με το εκεί ιστορικό σιντριβάνι και θα ανακυκλώνονται επιστρέφοντας στο κεντρικό σιντριβάνι-γλυπτό της κεντρικής πλατείας.
Αυτονόητο είναι ότι η υλοποίηση αυτής της πρότασης απαιτεί ειδική μελέτη και σχεδιασμό καθώς και τα κατάλληλα υλικά που θα επέτρεπαν την ανάδυση δροσιάς από τα κανάλια και συγχρόνως την απρόσκοπτη διέλευση των πεζών και οχημάτων με βάση το επιτρεπτικό πλαίσιο των πεζοδρόμων.
Με αυτό το έργο το κέντρο του Αγρινίου θα αποκτούσε δροσιά και ένα εμβληματικό τοπόσημο που θα προσείλκυε πολλούς επισκέπτες.
2. Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ
Ο «καθρέφτης του νερού» στην πόλη Μπορντώ στη νοτιοδυτική Γαλλία είναι ένα ρηχό σώμα νερού που δημιουργήθηκε και αντανακλά στην Πλατεία Χρηματιστηρίου της συγκεκριμένης πόλης.Σε λειτουργία από το 2006, έχει εμβαδόν 3.450μ. και μια υπόγεια δεξαμενή νερού χωρητικότητας 800 κυβικών μέτρων. Δημιουργήθηκε από τον κατασκευαστή σιντριβανιών Jean-MaxLlorca, τον αρχιτέκτονα PierreGangnet και τον σχεδιαστή αστικών τοπίων MichelCorajoud. Το σύστημα αυτό επιτρέπει να εμφανίζονται το ένα μετά το άλλο διαδοχικά εφέ καθρέφτη από το νερό πολύ μικρού βάθους, 2 εκατοστών, πάνω σε πλάκες από γρανίτη μαζί με ένα εφέ ομίχλης που μπορεί να σηκωθεί ως και 2 μέτρα ύψος δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο αίσθηση δροσιάς στους επισκέπτες κατά τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες.
Το «Δίκτυο Αρχιτεκτόνων Τοπίου» ταξινόμησε τον καθρέφτη νερού του Μπορντώ στην τέταρτη θέση παγκοσμίων επιτευγμάτων αστικών περιοχών. Έτσι αυτός ο υδάτινος καθρέφτης έγινε ένας απαράμιλλος τόπος χαλάρωσης για ντόπιους και επισκέπτες. Δυστυχώς στο Αγρίνιο προτιμήθηκε η στερεότητα του μπετόν από την ασάφεια και τη ρευστότητα του νερού. Πόσο θελκτικό, χαλαρωτικό και ευπρόσδεκτο θα ήταν από τους πολίτες και επισκέπτες ένα παραπλήσιο με τον «καθρέφτη νερού του Μπορντώ» έργο σε μια περιοχή του Αγρινίου.
3. Τα ρέματα στο Αγρίνιο ΚΑΙ η επαναφορά ΤΟΥΣ στο «φως της ημέρας».
Η πρώτη πόλη που επανέφερε θαμμένο ρέμα ήταν το Berkeley πριν από 30 χρόνια, που αποκατέστησε το StrawberryCreek μετατρέποντάς το σε πάρκο για τους πολίτες. Σήμερα τα έργα αυτά λέγονται “επαναφορά στο φως της μέρας” και πληθαίνουν διότι αποδείχτηκαν πολύ αποτελεσματικά.
Το Αγρίνιο ακολούθησε το μοντέλο του εγκιβωτισμού των ρεμάτων. Τα ρέματα που διασχίζουν την πόλη του Αγρινίου έχουν διευθετηθεί στο μεγαλύτερο τμήμα τους, είναι κλειστά και έχουν αντικατασταθεί από τους δρόμους της πόλης.
Σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία Ν.3010/2002 τα ρέματα θεωρούνται πολιτιστική κληρονομιά και η στρατηγική για την προστασία τους καθώς επίσης και των παραρεμάτιων ζωνών και εκβολών τους είναι να διατηρηθούν ανοικτά και να προστατευθούν. Σε κάθε περίπτωση είναι πολύ σημαντικό να παραμείνει τουλάχιστον η αναγνωρισημότητά του ίχνους στον ιστό της πόλης. Οι φυτεύσεις στο ίχνος των ρεμάτων μπορούν να δημιουργήσουν πράσινες διαδρομές στην πόλη και να επηρεάσουν θετικά το μικροκλίμα.
4. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΥΠΑΙΘΡΙΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΚΟΥ ΝΕΡΟΥ
Το Μουσείο Νερού του Δήμου Αγρινίου μπορεί να συμπεριλάβει διάφορες εγκαταστάσεις: α) Το Υπαίθριο Μουσείο με τις παραδοσιακές επιχειρήσεις που λειτουργούν στην ευρύτερη περιοχή με υδροκίνηση (Μύλους, Μπατάνια κλπ), τα αντλιοστάσια και τα υδραγωγεία, τις ιαματικές πηγές , τα Φράγματα της ΔΕΗ κα.
β) Το Πάρκο Νερού με τη Μόνιμη Έκθεση αφιερωμένη στο νερό και στην ιστορία του όπου θα γίνεται και δημιουργική απασχόληση παιδιών. Επίσης, στον περιβάλλοντα χώρο θα υπάρχουν μικροκατασκευές και πίδακες καθώς και παιχνίδια που χρησιμοποιούν το νερό ως κινητήριο δύναμη.
5. δημιουργία πάρκων πόλης στις μεγάλες άκτιστες επιφάνειες του αγρινιου.
Ο μελετητής του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου (ΓΠΣ) για την αναβάθμιση του αστικού περιβάλλοντος του Αγρινίου. επισημαίνει ότι για το μέγεθος της πόλης του Αγρινίου υπολείπονται 250 στρέμματα πάρκου και προτείνει τη δημιουργία πάρκων πόλης στις αραιοδομημένες Πολεοδομικές Ενότητες Πανεπιστημίου, Δοκιμίου καθώς και στις μεγάλες άκτιστες επιφάνειες που εντοπίζονται στις ανατολικές και νοτιοανατολικές οικιστικές ζώνες, όπου επιπλέον προτείνονται επεκτάσεις σχεδίου πόλης και συγκεκριμένα στις Π.Ε. Ελευθερίας και Ηρώων Άγ. Γιάννη που θα καλύψουν τις ανάγκες με βάση τα σταθερότυπα (5,5 τμ. ανά κάτοικο).
6. Pocket Parks (πάρκα τσέπης)
Σε διεθνές επίπεδο, το αστικό πράσινο περιλαμβάνει από πάρκα μητροπολιτικής σημασίας και μεγαλύτερης εμβέλειας έως μικρά πάρκα τα λεγόμενα «πάρκα τσέπης» (pocket parks) σαν αυτό που προτείναμε για τον ΚΧ Γρίβα και Παναγωπούλου.
Χαρακτηρίζονται κυρίως από πράσινο (φυτά και δέντρα) και περιλαμβάνουν στοιχεία αστικού εξοπλισμού όπως παγκάκια, σιντριβάνια, κάδους ανακύκλωσης, φωτισμό κ. α.Τα πάρκα τσέπης έχουν τη δυνατότητα βελτίωσης του μικροκλίματος και λειτουργούν σαν «πνεύμονες» στην πόλη.
7. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΑΣΙΝΩΝ ΔΙΑΔΡΌΜΩΝ (ΣΥΝΔΕΣΗ ΠΑΡΚΟΥ ΑΓΡΙΝΙΟΥ ΜΕ ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΑΓ. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ).
Πέρα από τις παρεμβάσεις και τα έργα που πρέπει να γίνουν για την προστασία, αναβάθμιση και καλύτερη λειτουργία και αξιοποίηση του χώρου του αλσυλλίου του Αγίου Χριστοφόρου ώστε να γίνει ένας συγκροτημένος χώρος αναψυχής, άθλησης και προώθησης εναλλακτικού τουρισμού προτείνουμε τη δημιουργία πράσινων διαδρόμων που θα συνδέουν το Παπαστράτειο Πάρκο Αγρινίου και όλους τους άλλους κεντρικούς υπαίθριους χώρους, μέσω της διαδρομής του ίχνους των κλάδων του ρέματος Λυκοραχίτη, με το περιαστικό δάσος του Αγίου Χριστοφόρου.
8. φυτεύσεις πρασίνου
Θα πρέπει να δοθεί έμφαση στον δραστικό εμπλουτισμό του αστικού χώρου με φυτεύσεις πρασίνου με προτίμηση στις γηγενείς ποικιλίες φυτών. Η δημιουργία χώρων πρασίνου σε μια πόλη ανήκει στα έργα υποδομής και έχει την ίδια προτεραιότητα με τα έργα ύδρευσης, ηλεκτροδότησης κλπ.
9. χρΗση φωτοκαταλυτικου ψυχρου ασφάλτοταπητα. Αναφέρομαι σε παλαιότερη πρότασή μας που αφορούσε στην επίστρωσή κεντρικών δρόμων με φωτοκαταλυτικό ψυχρό ασφαλτοτάπητα που απορροφά τη θερμότητα και μειώνει τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος όπως εφαρμόζεται πλέον σε όλες τις ευρωπαϊκές πόλεις.
10. χρήση υδατοπερατών και μη θερμοσυσωρευτικών υλικών – φυτική κάλυψη και χαλίκι
Προτείνουμε τη χρήση «φιλικών» υλικών διαμόρφωσης υπαίθριων χώρων (κυρίως των εσωτερικών των οικοδομικών τετραγώνων και άλλων εξωτερικών επιφανειών) αντικαθιστώντας την άσφαλτο με υδατοπερατά και μη θερμοσυσωρευτικά υλικά και κυρίως, εκεί όπου είναι εφικτό, την κάλυψη του εδάφους με φυτά ή χαλίκι το οποίο αν βραχεί το βράδυ με τη διαδικασία της εξάτμισης προκαλεί δροσισμό. Η υλοποίηση όλων των παραπάνω προτάσεων θα ανακούφιζε τους πολίτες και θα μεταμόρφωνε ουσιαστικά το Αγρίνιο από «τσιμεντούπολη» σε πόλο έλξης και για πρώτη φορά η πόλη θα έπαιρνε μια βαθιά ανάσα και θα ήταν πράγματι μια πόλη νερού απαράμιλλή όπως είναι και ολόκληρη η Αιτωλοακαρνανία.
Αγρίνιο, 26/07/2024
Για τη Δημοτική Παράταξη
«ΑΓΡΙΝΙΟ ΑΝΟΙΧΤΟ & ΠΡΑΣΙΝΟ »
Δημήτρης ΤΡΑΠΕΖΙΩΤΗΣ
Δικηγόρος, π. Δήμαρχος Θεστιέων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου