Το πρωί της Πέμπτης 21ης Νοεμβρίου 2024 ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας μετέβη στην ιστορική Ιερά Μονή Εισοδίων της Θεοτόκου Μυρτιάς Τριχωνίδος, όπου χοροστάτησε στην ακολουθία του Όρθρου και προεξήρχε της πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας. Με τον Σεβασμιώτατο συλλειτούργησαν ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής και Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος, Αρχιμ. Ιωσήφ Ζωγράφος και άλλοι Κληρικοί.
Κατά το κήρυγμά του ανέφερε τα εξής: «Σύμφωνα με την Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας μας, η «θεόπαις» Μαριάμ σε ηλικία τριών ετών οδηγήθηκε από τους γονείς της, Ιωακείμ και Άννα, στο ναό του Σολομώντος και παραδόθηκε στους ιερείς και μάλιστα στον τότε αρχιερέα Ζαχαρία, ο οποίος με θεία φώτιση, όπως λέει ο Θεοφύλακτος Αχρίδος, όρισε ως τόπο διαμονής της, το ιερώτερο μέρος του ναού, τα Άγια των Αγίων.
Η αφιέρωση αυτή της Θεοτόκου στον ναό, πραγματοποιήθηκε προκειμένου οι γονείς της, να εκπληρώσουν την υπόσχεσή τους, που είχαν δώσει στον Θεό τον καιρό της ατεκνίας τους, ότι αν τους δώσει παιδί, θα το αφιερώσουν σε Εκείνον.
Πολλοί συγγενείς του Ιωακείμ και της Άννης συγκεντρώθηκαν στην Ιερουσαλήμ για να παρευρεθούν στο γεγονός, κατά το οποίο παρίσταντο αοράτως Άγγελοι του Θεού. Επικεφαλής της πομπής ήταν παρθένοι με αναμμένες λαμπάδες ανά χείρας, ακολουθούσε η Παναγία Παρθένος καθοδηγουμένη, ένθεν και ένθεν, από τους γονείς της, κατά το ψαλμικό «απενεχθήσονται τω βασιλεί παρθένοι οπίσω αυτής, αι πλησίον αυτής απενεχθήσονταί σοι». Δεκαπέντε σκαλοπάτια οδηγούσαν στο εσωτερικό του ναού. Οι θεοπάτορες ανέβασαν την Παναγία στην πρώτη αναβαθμίδα, στο πρώτο σκαλί και ύστερα εκείνη ανέβηκε μόνη της τρέχοντας μέχρι πάνω και ρίχτηκε στην αγκαλιά του Ζαχαρία, ο οποίος την περίμενε στον πρόναο.
Η Παναγία μας έμεινε στα Άγια των Αγίων δώδεκα χρόνια. Επειδή όμως σ’ αυτό το μέρος του ναού, εισερχόταν ο αρχιερέας μόνο, και μάλιστα μία φορά τον χρόνο, η ιερά παράδοση της Εκκλησίας μας αναφέρει, ότι η μικρή Μαρία τρέφοταν με παράδοξο τρόπο από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ με ουράνια τροφή. «Ένδον τρέφει σε Γαβριήλ ναού, Κόρη, ήξει δε μικρόν και το χαίρε σοι λέξων» (δίστιχο του Συναξαρίου).
Σε ηλικία δεκαπέντε χρόνων η Παρθένος Μαριάμ, παραδόθηκε από τους ιερείς στον μνήστορα Ιωσήφ, αφού οι γονείς της είχαν αποβιώσει. Πλησίαζε πλέον ο καιρός του Ευαγγελισμού της κατά τον οποίο δέχθηκε την είδηση ότι με παράδοξο τρόπο θα γεννήσει τον Σωτήρα του κόσμου, τον Χριστό.
Το γεγονός της εισόδου της Θεοτόκου στον ναό, αποτελεί προοίμιο του έργου της θείας οικονομίας για την σωτηρία του ανθρώπου και την αποκατάστασή του «εις την προτέρα μακαριότητα», την επαναφορά δηλαδή στην προπτωτική του κατάσταση της αγιότητος, καθώς ψάλλουμε και στο Απολυτίκιο της εορτής «Σημερον της ευδοκίας Θεού το προοίμιον, και της των ανθρώπων σωτηρίας η προκήρυξις».
Γι’ αυτό πανηγυρίζουν οι Άγγελοι του Θεού και δοξολογούν την «θεόπαιδα». Γι’ αυτό και εμείς απευθυνόμαστε δοξολογητικά προς την Θεοτόκο. «Αυτή και ημείς μεγαλοφώνως βοήσωμεν· Χαίρε της οικονομίας του Κτίστου η εκπλήρωσις».
Μαζί με την είσοδό της «εν τω οίκω Κυρίου», η Παναγία μας, έφερε στον κόσμο το προμήνυμα της θείας χάριτος, που θα ελευθερώσει τον πεπτωκότα άνθρωπο από τα δεσμά της αμαρτίας. Η ίδια η Θεοτόκος, ως το κατεξοχήν χαριτωμένο πρόσωπο, δικαιολογημένα ονομάζεται «καθαρώτατος ναός του Σωτήρος», «σκηνή επουράνιος» και «πολύτιμος παστάς», δηλαδή νυμφικός θάλαμος, αφού αξιώθηκε με την σάρκωση του Χριστού, να γίνει το κατοικητήριό Του.
Και η Παναγία μας αξιώθηκε τόσο μεγάλης τιμής, διότι έδειξε τόσο μεγάλο βαθμό ταπεινοφροσύνης σε όλη της την ζωή. Ποτέ της δεν υπερηφανεύεται, δεν κομπάζει, αλλά κρύβει την τιμή. Ταπεινώνεται ο Υιός της, ταπεινώνεται και η ίδια. Δοξάζεται ο Υιός της, δοξάζεται και η ίδια.
Και αν θέλουμε και εμείς, να δοξαστούμε αιωνίως στην Βασιλεία του Θεού, πρέπει να περάσουμε από την αρετή της ταπείνωσης, μιμούμενοι αυτήν την ίδια την Θεοτόκο, την αειπάρθενο Κόρη και Βασίλισσα του Ουρανού.
Κατά την απόλυση της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε τον Γέροντα Ιωσήφ και τα μέλη της Αδελφότητος για την πρόκληση να προεξάρχει της Ευχαριστιακής Συνάξεως. Ευχαρίστησε και συνεχάρη τους χορούς των ιεροψαλτών για την εξαιρετική απόδοση των ύμνων της εορτής, καθώς και τους προσκυνητές της Ιεράς Μονής, με πρώτο τον αξιότιμο Δήμαρχο Θέρμου κ. Σπύρο Κωνσταντάρα, οι οποίοι αγαπούν και στηρίζουν την Ιερά Μονή και την Αδελφότητα.
Ευχήθηκε σύντομα να ολοκληρωθούν οι γραφειοκρατικές διαδικασίες που απαιτούνται για την έναρξη του ανακαινιστικού έργου του Καθολικού και ολοκλήρου του μοναστηριακού συγκροτήματος, ώστε να επανέλθει στο αρχέτυπο κάλλος του.
Αναφερόμενος στον άγιο Καθηγούμενο, τον ευχαρίστησε γιατί: «εκτός από τα καθήκοντα του Καθηγουμένου έχει αναλάβει και τα καθήκοντα του Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου της Ιεράς Μητροπόλεως και είναι ένας εκ των στενοτάτων συνεργατών μου. Η παρουσία του δίπλα μου είναι καθημερινή ανάπαυση για εμένα, αφού η συνεργασία μας και η πνευματική μας σχέση θεμελιώνονται στην αμοιβαία αγάπη και στην απόλυτη ειλικρίνεια και εμπιστοσύνη».
Ολοκληρώνοντας, ευχήθηκε με το καλό να εορτάσουμε την μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων και προέτρεψε τους πιστούς να προσεύχονται να επικρατήσει ειρήνη στον κόσμο, σταθερότητα στην πατρίδα μας και ενότητα στο εκκλησιαστικό μας σώμα «για να μπορούμε να συνεχίζουμε τη ζωή και την πορεία μας μέσα σε έναν κόσμο που πάντοτε θα έχει προκλήσεις και δυσκολίες, αλλά με τη χάρη του Θεού θα τις υπερβαίνουμε και θα προχωρούμε».
Στην Θεία Λειτουργία μεταξύ του πλήθους των προσκυνητών συμμετείχαν ο Δήμαρχος Θέρμου κ. Σπυρίδων Κωνσταντάρας.
Εκ του Γραφείου Τύπου και Επικοινωνίας
της Ιεράς Μητροπόλεως
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου